Lieve mensen,

Het begon zo goed! We hadden er zo’n zin in! Maar afgelopen vrijdag, 26 april, verliep even anders…

Dat ik vanuit mijn huis in de auto stapte om naar Nieuwegein te rijden, voelde ik mij een beetje grieperig worden, voelde dat ook een beetje aan mijn stem, maar er was nog niets aan de hand. Ik kwam na 1,5 uur rijden aan in het prachtige ‘De Kom’ en ik durfde eigenlijk niet eens te praten omdat ik mijn stem wilde sparen. Na een kleine soundcheck bleek mijn stem niet best te zijn. Nog maar even rusten dan? “Laten we om 19:00 uur beslissen wat we doen”, zei ik: “of een kortere nood-setlist of het moet afgelast worden”. Dat laatste zat als een steek in mijn maag. Een optreden afzeggen? Dat doe ik nooit! Ik sta al 20 Jaar op het podium en een optreden zo kort van te voren afzeggen, dat kan toch echt niet, ik kan mijn publiek en De Kom toch niet teleurstellen!

Maar ik voelde me steeds beroerder worden. Om 19.00 uur probeerde ik met de hele band een lied te zingen, maar na zin 2 brak ik in tranen uit. Het kon gewoon echt niet, het ging niet, mijn stem had het begeven.

Zeer teleurgesteld waren wij, de hele ploeg van Daisy Correia, dat we voor het eerst deze keuze moesten maken. Zingen is echt een top sport en soms zit het een Sven Kramer of een andere grote sporter ook niet mee. Soms zegt je lichaam, nee.

Het goede nieuws is dat we het optreden mogen inhalen en wat zullen we dan samen met u dubbel genieten..

Mijn grote excuses voor afgelopen vrijdag, ik hoop natuurlijk op jullie begrip en wat zou het dan fijn zijn als we u dan mogen begroeten op de nieuwe datum. Tot dan.

Veel liefs,
Daisy Correia